Nawigacja
Strona główna
Forum
YouTube
Facebook
Grupa na Facebooku
O stronie
Zapraszamy!

Artykuły
GB Classic
GB Pocket
GB Light
GB Color
GB Advance
GBA SP
GB Micro
Polecamy
Jak rozpoznać oryginalny kartridż?

Wszystkie nietypowe rodzaje kartridży

Metroid Zero Mission

Castlevania Legends

GBA SP v2 vs GBA SP v1

GBA SP v2 Surf Blue

GB Micro Pink
Ostatnie komentarze
philipo
13/10/2021 11:05
https://youtu.be/8RuAKtb2too

Chaykin
20/04/2020 21:23
Świetna recenzja, miło się czytało. Dzięki Antari!

philipo
24/05/2019 10:17
Ale zaskoczenie ! Dzięki, bardzo ciekawy tekst ;-)

philipo
16/11/2018 21:14
Nie znałem tej maszynki, super ciekawy tekst.

GBM_Fan
21/03/2014 10:35
Naprawdę fajna recenzja, do tego okraszona świe...

stasiek19
18/02/2014 01:34
Zacna cegiełka

stasiek19
18/02/2014 01:33
W sumie najlepszy do grania po ciemku, ponieważ...

stasiek19
18/02/2014 01:32
Mam podobnego tylko że żółtego z przodu i niebi...

guzik
04/01/2014 20:26
kabelek kupuje się oddzielnie.

Logowanie
Nazwa Użytkownika

Hasło



Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem?
Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.

Zapomniane hasło?
Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
GB Classic & GB Pocket & GB Light | Recenzje gier | Tetris


Producent / Wydawca: Nintendo R&D1
Gatunek: Logiczna / Puzzle
Data Premiery:
- Japonia: 14.06.1989
- USA: 1989 r.
- Europa: 01.09.1989
Tryby Gry: Singleplayer / Multiplayer
Maksymalna ilość graczy w trybie Multiplayer: 2
Strona domowa: Brak





Autor tekstu: Antari




Treść:


Na przełomie lat 80 i 90 XX wieku, koncern Nintendo, znany z sukcesów swoich konsol stacjonarnych, podjął śmiałą i jak pokazała historia doprawdy wizjonerską, próbę zrewolucjonizowania branży poprzez wydanie konsoli Game Boy Classic - maszynki, stanowiącej prawdziwego protoplastę dzisiejszych handheldów. W założeniu miała ona oferować zabawę, znaną z ''dużych konsol'', wzbogaconą o komfort gry na świeżym powietrzu. O sukcesie danej platformy decydują jednak nie tyle jej górnolotne założenia, co (w największym stopniu) gry - znane, lubiane marki a także pozycje ekskluzywne, rozwijające się samodzielnie w kolejnych generacjach. Idąc tym tropem, na konsoli GB Classic znajdziemy masę konwersji doprawdy nieśmiertelnych tytułów pokroju Pac-mana (Arcade), Arkanoida (Dos, Amiga) czy Mega Mana (NES). Zapytacie, a co z nowościami? Czy potocznie zwana ''cegła'' mogła się pochwalić wyłącznie portami gier z poprzedniej generacji konsol stacjonarnych?

Absolutnie nie! Poza wspomnianymi konwersjami, na GB Classic powstała także pozycja, która na trwałe zapisała się na annałach elektronicznej rozrywki, deklasując konceptem, wykonaniem i prostotą w obsłudze wiele tytułów, które możemy podziwiać jedynie na ekranie naszego telewizora. To gra, która niemal na starcie zyskała status nieśmiertelnej, a ponadto gości na szczytach list wielu światłych krytyków naszej branży. Mowa tu o ponadczasowym mistrzostwie zerojedynkowego rzemiosła, autorstwa Rosjanina Aleksieja Pażytnowa - grze Tetris.

Czy zastanawialiście się kiedyś czym tak naprawdę jest potocznie nazywana gra? Strzelanką? Wyścigami? Platformówką? Symulatorem? Piłką nożną? Większość dostępnych tytułów łatwo można sklasyfikować, gdyż stanowią one po prostu mniej lub bardziej twórcze odbicie naszej rzeczywistości. Na szczęście istnieją także gry, które są po prostu grami. Czystą, niezmąconą mainstreamem, wizualną kreacją myśli krążącej w odmętach ludzkiej świadomości. Mam ogromną przyjemność przedstawić wam jedną z nich.

Tetris, nosi w sobie znamiona gry logicznej, choć tak naprawdę stanowi zmyślną zręcznościówkę, w której ciężkiej próbie poddane zostają: nasz refleks, szybkość reakcji na nieustannie zmieniającą się sytuację na ekranie i zdolność analitycznego myślenia.

Po włączeniu opisywanego tytułu, naszym oczom ukazuje się wręcz uderzająco intuicyjny ekran tytułowy, prezentujący (poza uroczą grafiką przedstawiającą krajobraz rodzimej miejscowości Aleksieja - pałacu moskiewskiego) dwie opcje - 1 Player oraz 2 Player. W większości recenzowanych przeze mnie tytułów od razu przechodzę do opisywania wrażeń płynących z rozgrywki dla samotnego gracza, gdyż Multiplayer często odstaje od głównego trybu - stanowi wrzucony na kanwie panującej ''mody'', dodatek do głównych zmagań w trybie 1 Player. W grze Tetris natomiast, Multiplayer stoi na równym lub nawet wyższym poziomie grywalnościowym aniżeli potyczka w trybie dla pojedynczego gracza. Nie tylko wydłuża czas spędzony z grą, lecz także nadaje jej zupełnie nowy wymiar społecznościowy. Ale o tym później.

Rozgrywka sama w sobie jest dość unikatowa i trudna do opisania - to jedna z tych pozycji, które trzeba zobaczyć na własne oczy aby pojąć ich istotę. Natychmiast po rozpoczęciu danej partii, z góry planszy, która swym wyglądem przypomina pionowy prostokąt, ruchem jednostajnym w dół, zaczynają spadać cztero-elementowe klocki, przypominające soją konstrukcją litery L, I, S, O, J, T, Z. W trakcie opadania gracz ma możliwość obracania owymi elementami w czterech kierunkach wokół ich osi, a także zmiany toru ich opadania w prawo i lewo. Zasadniczym celem rozgrywki jest zdobycie największej ilości punktów i w konsekwencji objęcie statusu mistrza gry. Cała procedura polega na łączeniu klocków w taki sposób, aby utworzyły one poziome linie o szerokości całej planszy. Po wprowadzeniu owego zabiegu w życie owa linia znika ustępując miejsca nowym elementom, spadającym z góry. Za każdą ''skasowaną'' linię otrzymujemy pakiet punktów, które składają się na ogólny High Score, wyświetlany później na tablicy rekordów. Warto zaznaczyć że jednocześnie możemy usunąć maksymalnie cztery linie, co w grze nosi nazwę tytułowego ''Tetrisa'' oraz nagradzane jest specjalnym dźwiękiem. Punkty otrzymujemy także za każdy zespolony z podłożem element, aczkolwiek najbardziej intratnym sposobem ich pozyskiwania jest właśnie kasowanie jak największej liczby linii. Po usunięciu dziesięciu wierszy, szybkość opadania klocków wzrasta o jeden poziom w górę, co niejako stanowi stanowi odpowiednik stopnia trudności w grze. Z prawej strony ekranu, znajduje się specjalne pole, wyświetlające następny fragment układanki, który pojawi się tuż po opadnięciu aktualnego. Powyżej rzeczonego okna znajdują się także liczniki: punktów, poziomu opadania naszych ''puzzli'' oraz skasowanych linii.

Jeżeli natomiast, będziemy nieumiejętnie łączyć ze sobą poszczególne klocki - te nie znikną, tworząc coraz to wyższą konstrukcję, która po osiągnięciu długości całej planszy spowoduje pojawienie się napisu ''Game Over''. Innymi słowy, w grze nie istnieje żaden limit czasowy, wyłącznie od naszych umiejętności zależy ile trwać będzie dana partia. Wszystkie te elementy składają się na bardzo indywidualny i ulotny charakter rzeczonej rozgrywki, co działa jak magnez przykuwając do ekranu konsolki na długie godziny.

Wybierając tryb Singleplayer, naszym sensorom wzrokowym ukazują się liczne opcje umożliwiające dostosowanie poszczególnych atrybutów gry do naszych indywidualnych preferencji. Poza możliwością ustawienia jednej z trzech melodii, które będą towarzyszyły naszym zmaganiom, już na wstępie daje się zauważyć podział rozgrywki dla samotnego gracza na dwie kategorie - A - Type oraz B - Type.

Pierwsza z nich oferuje klasyczną formę zabawy (tryb główny) w której naszym celem jest uzyskanie najlepszego wyniku punktowego. Warto zaznaczyć że w owym trybie rozgrywka nie jest w żaden sposób limitowana - możemy grać praktycznie do wyczerpania baterii. Po wybraniu opcji z napisem A - Type, w stosownym oknie możemy wybrać prędkość z jaką mają opadać klocki (ze skali od 0-9). Im szybciej poszczególne elementy opadają, tym więcej punktów zdobywamy. Oczywiście gra na poziomie dziewiątym to prawdziwe szaleństwo, przeznaczone wyłącznie dla starych wyjadaczy - poszczególne ''puzzle'' opadają błyskawicznie - czasami szybciej ujrzycie napis ''Game Over'' aniżeli zdążycie wypowiedzieć słowo ''Tetris''. Analogicznie poziom zero, przeznaczony jest dla początkujących - mamy masę czasu aby dokładnie rozplanować położenie nazbyt ślamazarnie opadającego klocka.

B - Type natomiast, stanowi bardzo przyjemną (choć na dłuższą metę lekko nużącą) odskocznię od trybu głównego. Po wybraniu rzeczonej opcji, zobligowani jesteśmy do wyboru poziomu szybkości opadania klocków (podobnie jak w trybie A - Type) oraz wysokości konstrukcji z jaką będziemy zaczynać nasze zmagania. Już spieszę z wyjaśnieniami - w owym trybie, rozgrywkę rozpoczynamy z pakietem niepoprawnie zespolonych z podłożem klocków. Naszym celem jest zalepianie owych nieregularności w taki sposób, aby uniknąć zgubnej klęski przed skasowaniem docelowych 25 linii. Gdy osiągniemy ów karkołomny pułap, punkty zostają podliczone i zostajemy przetransportowani do ekranu tytułowego. Ciekawa alternatywa, która niestety nie dorasta do pięt standardowemu trybowi rozgrywki.

Osobnych kilka akapitów chciałbym poświęcić opisowi wrażeń płynących z gry w trybie Multiplayer, gdyż owy aspekt całkowicie zdominował opisywany tytuł i chyba w największym stopniu zdecydował o jego sile napędowej. Po zaopatrzeniu się w zestaw obejmujący: kolegę/koleżankę, kabel Link, dwie sztuki konsoli GB Classic, każda wyposażona w grę Tetris; jesteśmy gotowi do działania. Już na samym początku ma miejsce mini pojedynek, w którym nagrodą jest jeden z dwóch dostępnych awatarów - Mario i Luigi! Nintendo wzorem klasyka Alleyway, postanowiło przemycić w grze wizerunki ich kultowych maskotek - braci hydraulików. Oczywiście Mario, jak zwykle dostaje więcej - operator czerwonego wąsacza ma możliwość wyboru szybkości opadania klocków oraz muzyki. Nie trudno chyba zgadnąć kto cieszy się większą popularnością?

Po rozpoczęciu zabawy ma miejsce prawdziwa rewolucja - każdy z graczy otrzymuje taki sam pakiet opadających klocków. I wszystko wyglądało by całkiem niewinnie gdyby nie pewien bardzo istotny szkopuł - skasowane przez nas linie przechodzą na stronę opieszałego przeciwnika! Dla bardziej obrazowego przedstawienia sytuacji mały przykład - każdy z zawodników posiada 15 skasowanych linii. Niespodziewanie, ze względu na fortunny zbieg okoliczności Gracz 1, zalicza Tetrisa, przez co liczba skasowanych przez niego linii wynosi 19. Braki po stronie oponenta zostają od razu uzupełnione przez co na jego planszy niemal spod ziemi wyrasta cztero-poziomowa konstrukcja z ''otworem'' w najmniej pożądanym miejscu. W ten sposób można bez najmniejszych problemów wykończyć dwoma celnymi klockami niezbyt doświadczonego nemezis.

Gra kończy się w momencie skasowania przez jednego z graczy 40 linii lub wyeliminowania przeciwnika. Wówczas, na ekranie gry pojawiają się wirtualne wizerunki każdej ze stron (Mario, Luigi), prezentujące grymas odpowiadający statusowi wygranego i przegranego (radość, lament). Emocje towarzyszące każdej z batalii są zwyczajnie nie do opisania. Wielogodzinna gra z kolegą/koleżanką w owym trybie to żadne odstępstwo od normy. Godziny mijają szybko, a co najważniejsze satysfakcja z każdego wygranego pojedynku jest bezcenna.

Sterowanie, w przypadku opisywanej pozycji jest bardzo intuicyjne i dobrze przemyślane. Klawisze kierunkowe w prawo i lewo, standardowo odpowiadają za zmianę docelowego miejsca opadania danego elementu. Natomiast strzałka w dół, umożliwia manualne przyśpieszenie opadania rzeczonego klocka. Wbrew pozorom, to właśnie perfekcyjne opanowanie ostatniego z wyżej wymienionych aspektów w większości przypadków w trybie wieloosobowym decyduje o wygranej. Opcjonalnie klawiszami A i B obracamy poszczególne fragmenty układanki wokół ich osi, Start pauzuje rozgrywkę, Select natomiast, wyłącza i włącza podgląd następnego klocka.

Mimo iż gra ewidentnie nie wyciska siódmych potów z wiekowej już konsolki GB Classic, w temacie oprawy audiowizualnej osobiście nie wyobrażam sobie w jaki sposób można by coś w tym aspekcie zmienić. Zwłaszcza w sferze audio, gdzie Tetris naprawdę nie ma się czego wstydzić - trzy różnorodne klimatycznie utwory muzyczne (z czego jeden kultowy) oraz opcja wyłączenia muzyki (ile potrzeba wewnętrznej pokory, żeby przewidzieć że dostępna w grze muzyka może zwyczajnie się znudzić? Naprawdę szacunek!), a do tego zestaw indywidualnych dźwięków towarzyszących pauzie, Tetrisowi czy obrocie klocków. Trochę gorzej sprawa wygląda w temacie oprawy graficznej, zaledwie jedno tło graficzne od początku do końca to widok który u osób wrażliwych na wizualne fajerwerki może wywołać odruch wymiotny. Dobrze chociaż że wszystko działa ultra płynnie a interface jest bardzo przejrzysty.

Zatem tytuł idealny? Uwierzcie mi, chciałbym móc to powiedzieć. Tetris jak każda gra, ma niestety ''za uszami'' kilka paskudnych rzeczy. Pierwszą z wad daje się boleśnie odczuć tuż po włączeniu gry po raz drugi. Kartridż, na nieszczęście graczy, nie posiada wbudowanej baterii podtrzymującej zapis stanu gry, na skutek czego wszystkie ciężko ''żyłowane'' wyniki na tablicy rekordów rozpływają się w powietrzu natychmiast po wyłączeniu przez nas konsoli. Jak można było schrzanić tak podstawowy aspekt, który chyba w największym stopniu wpływa na czas spędzony z opisywaną produkcją? Satysfakcja z osiągnięcia najlepszego wyniku pozostaje zatem wyłącznie w sferze mentalnej - ostatecznie można zanotować najlepszy wynik na kartce papieru, jakkolwiek groteskowo w dzisiejszych czasach to zabrzmi. Kolejnym elementem, który zapewne można było lepiej dopracować (jak pokazała gra Tetris DX - najlepsza moim zdaniem wariacja na temat opisywanej produkcji na konsolach Game Boy) jest możliwość odbycia potyczki w trybie Multiplayer z botem. Pojedynku dwóch żywych, aktywnie analizujących sytuację umysłów co prawda nie można zastąpić niczym, aczkolwiek należy pamiętać że nie zawsze w pobliżu znajdziemy kolegę chętnego do wspólnej zabawy.

Pomimo wypisanych wyżej skaz na ogólnym wizerunku opisywanej produkcji, gra zachowuje olbrzymią żywotność. Próba osiągnięcia najlepszego rekordu zdobytych punktów w trybie dla pojedynczego gracza, absolutnie nigdy się nie nudzi. Tetris posiada ten niepisany pierwiastek ponadczasowości, przykuwający do konsoli na długie godziny - raz zagrasz, wsiąkniesz na zawsze. W trybie Multiplayer natomiast, każda batalia przybiera formę kultowego pojedynku umiejętności manualnych i intelektualnych, któremu towarzyszące emocje nierzadko wręcz sięgają zenitu. Wbrew pozorom, perfekcyjne opanowanie tego dość prostego, intuicyjnego systemu rozgrywki do łatwych nie należy - wyczucie fizyki opadających klocków, czy też rozplanowanie ich położenia za pośrednictwem dostępnego podglądu to elementy kształtujące ogólnie pojęty w grze skill. Różnica między doświadczonym graczem a nowicjuszem jest widoczna gołym okiem.

Termin ''Tetris'' w opisywanej pozycji, oznacza jak wspomniałem wcześniej, ''skasowanie'' jednocześnie czterech poziomych linii o szerokości całej planszy. Dla niektórych jednak, stał się on czymś więcej, aniżeli tylko pustą terminologią zaczerpniętą z gry o tym samym tytule. Wielu utożsamia go z synonimem perfekcyjnie przemyślanego, istniejącego wyłącznie w teorii, ideału w elektronicznej rozrywce. To pozycja skończona, ostateczna - jak pokazała przyszłość developerzy poza drobnymi usprawnieniami graficznymi nie są w stanie w żaden sposób jej poprawić, ulepszyć, udoskonalić jej zasad.

Uwielbiam gry, które są po prostu grami. Kreatywne twory ludzkiej wyobraźni, które nie tyle oddają rzeczywistość w postaci wirtualnej co same ją tworzą. Gry takie jak Tetris zdarzają się raz na dekadę i wyprzedzają swoją epokę, deklasując przy tym konkurencję w najbardziej prestiżowej i ponadczasowej kategorii - pomyśle na gameplay. Niezaprzeczalnie najlepsza gra na GB Classic dla każdego. Absolutnie nie do przegapienia!

Werdykt:


Na plus:
- Ogromne replayability
- Świetnie przemyślany system rozgrywki
- Intuicyjne sterowanie
- Niezwykle czytelny HUD oraz menu główne
- Dwa tryby rozgrywki (A - Type, B - Type)
- Oryginalny pomysł na gameplay
- Nieśmiertelny Multiplayer
Na minus:
- Brak możliwości zapisu najlepszych wyników
- Potyczka w trybie Multiplayer z botem byłaby miłym dodatkiem
- Przeciętna jak na możliwości GB Classic oprawa graficzna










Grywalność: 10/10 | Panaceum na nudę dla osób w każdym wieku, zwłaszcza w genialnym trybie Multiplayer
Grafika: 5/10 | Asceza graficzna, monotonne tło we wszystkich trybach, intuicyjne menu, płynność rozgrywki
Dźwięk: 7/10 | Trzy różnorodne melodie i pakiet standardowych dźwięków - solidna robota


Gry takie jak Tetris zdarzają się raz na dekadę i wyprzedzają swoją epokę, deklasując przy tym konkurencję w najbardziej prestiżowej i ponadczasowej kategorii - pomyśle na gameplay. Niezaprzeczalnie najlepsza gra na GB Classic dla każdego. Absolutnie nie do przegapienia!



Screeny:


               

               

               

               

               

Katridż:





Powrót do poprzedniej strony

Komentarze
Logan dnia December 21 2010 18:20:22
Największy system-seller swego czasu ! Gra dobra na 5 minut jak i 5 godzin, bezapelacyjnie must-have. Swoją drogą wspaniały tekst, ja bym w życiu nie umiał napisać tak wyczerpująco i rzetelnie na temat "spadających klocków". Brawo Antari, Brawo Alexi Pażintov !!!
Jaro dnia December 22 2010 11:23:42
fuck! nawet chyba ja nie potrafiłbym się tak rozpisać o tetrisie ;P
Zgadzam się z tym, że Tetris wyprzedza swoją epokę.
Wspaniała recka wspaniałej gry
RafIX99 dnia July 28 2012 12:09:21
Polecam Wiki Tetrisa:
tetris.wikia.com
Dodaj komentarz
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
                        
   
www.gbforever.pl | System: PHP-Fusion | Projekt graficzny oraz logo: Keitaro

Strona korzysta z plikow cookies (tzw. ciasteczka), aby ulatwic korzystanie z naszego serwisu oraz do celow statystycznych.
Jezeli nie blokujesz tych plikow, to zgadzasz sie na ich uzycie oraz zapisanie w pamieci urzadzenia.
Pamietaj, ze mozesz samodzielnie zarzadzac plikami cookies, zmieniajac ustawienia przegladarki.